9 / 16
9
Historische bijeenkomst (1946-2016)
Vernieuwing en traditie in het Apostolisch Genootschap en de
Nieuw-Apostolische Kerk
Nu wat er gebeurde die dag. Bij het gebouw stond een hele lange rij.
Ik hoorde de woorden, oude tijden . Voor een historische bijeenkomst
geen gek begin. De zaal stroomde vol. Alle mensen hadden een naam
en een plaats van wonen opgespeld. Niets meer en niets minder.
Ik realiseerde mij op dat moment dat het 70 jaar geleden was dat het
Genootschap zijn apostel Slok kreeg. In dit gebouw wat nu van de
NAK is. Bijzonder. De eerste sprekers kwamen, het koor zong en er
was een rust in de zaal. De lunchtijd brak aan. Al lopend langs de
broodjes en het drinken hoorde ik verschillende keren: fijn, het ook
eens van de andere kant te horen. En het mooie was dat dit werd
gezegd door mensen van het Genootschap en de NAK. Ik bedacht me
de rijkdom die ik mag bezitten door niets nieuws gehoord te hebben
of te wel op de hoogte mag zijn van mijn geschiedenis. De pauze
brachten we door met een echtpaar van de NAK en een mevrouw
waar ik ook naast zat in de zaal, een sympathisant van het
Genootschap. Heel bijzonder, we hebben verteld over hoe het gegaan
is, de splitsingen en waarom en op welke manier. Zonder verwijten,
gewoon als broeders en zusters. We respecteerden elkaar en
bewonderden elkaar. We nodigden elkaar uit in onze gemeentes.
Alle pauzes ontmoeten we elkaar weer. Iedere spreker had een lied
mogen kiezen wat er gezongen werd voor of na zijn/haar presentatie.
Na de eerste spreker na de pauze werd er gezongen: I have a dream.
De tekst verscheen op de schermen en toen gebeurde er wat in de
zaal. Heel voorzichtig van rechts achter in de zaal begonnen de
broeders en zusters zachtjes mee te zingen. Luider en luider.
We werden allemaal geraakt. We hebben een droom, God raakte
iedereen aan en dit bracht eenheid, warmte, emotie, kippenvel.
Eigenlijk zou het mooi zijn geweest te stoppen en naar huis te gaan.
Maar er was nog een spreekster. Daarna was het laatste woord aan
de apostel. Hij is een man naar Gods hart. Ik zei tegen Yvonne als hij
nu geraakt is zoals wij geraakt zijn door God laat hij het lied ‘ I have a
dream’ nog eens zingen. Hij deed dat. Hij had de wens om het koortje
te dirigeren en dan met zijn allen te zingen. Toen gebeurde het